13 februari - Op naar Borobudor.

Start: Gewoon ontbijtje. Op weg naar de Boro… De grootste Boeddhistische tempel ter wereld. Dus een toeristische attractie van formaat. Bij het oprijden van het parkeerterrein lijkt het er op of de verkopers onderling uitmaken wie de passagiers mogen benaderen. Het hoedenvrouwtje, het ansichtkaarten en plakmagneet mannetje en niet te vergeten de verkoper met Stoepa’s, Boeddha’s en andere miniatuurtjes lopen met je mee tot de auto stilstaat en je het portier amper open hebt. Erg warm, felle zon dus toch maar hoed en Topi van het oude grappige tandeloze (mini)vrouwtje gekocht. Voor minder dan 16 euro veel gemak. Zij kraaide er over.

Toen werd ik doorgestuurd naar een balie voor een sarong. Mijn broek kwam tot de knie, dus lap om. Op naar Boro… Het was ook een studiedag voor studenten. We werden meermalen benaderd voor een interview en foto’s. Het interview ging als volgt ( in het Engels ) en het werd gefilmd. Hallo ik ben Chen (of wie dan ook) en ik moet voor mijn studie toeristen interviewen. Mag ik u een paar vragen stellen. Ja, hoor ( je bent er nog niet flauw van ). Wat is uw naam, waar komt u vandaan? Wat vind u van Indonesië? Mooi, maar wel erg druk verkeer en weinig aandacht voor milieu. Nu verwacht je nog meer vragen. Maar, nee dank u wel voor het interview en mogen we een foto met u maken? Einde. Daarna van iedereen 8 – 10 studenten een hand en weer verder. Je begrijpt na 4 groepen hebben we bedankt en na 1e groep geen kleffe handen meer gegeven. 

De Borobudor. 

O, ja nog niet verteld we hadden een gids genomen die geanimeerd en met leuke feitjes kon vertellen ( Wat wil je 30 jaar in dienst van Boro…). We hebben alle etages in vogelvlucht doorgenomen. De hele Boro… is gemaakt van Lavasteen. Wij gebruiken het thuis op de saunakachel omdat het zo goed hitte opneemt en vasthoudt!! 

Door o.a. aardbevingen is de Boro… meermalen zwaar beschadigd. Met oa. hulp van Nederlandse Postcodeloterij heeft men de tempel weer een heel eind kunnen restaureren en verstevigen onder begeleiding van een Nederlander. Maar ook vulkaanuitbarstingen hebben invloed door asregens. Nu zijn er speciale kappen gemaakt die over Stoepa’s kunnen worden getrokken en dat zijn er 72. Door beschadigingen en roof(?) zijn in het verleden niet alle Boeddha’s teruggevonden. In iedere Stoepa hoort er één die naar de buitenkant kijkt. Tot hier de info. 

Na de rondleiding heeft Marijke alles nog een keer dunnetjes overgedaan en heb  ik één en ander uit de schaduw bekeken. Hierna hebben wij de uitgang opgezocht. Dit bleek een soort Pasar. Je kent het vast van Ikea, om bij dat ene artikeltje te komen moet je Ikea nagenoeg geheel door. Nou dat heeft men driftig overgenomen. Alle aanbiedingen genegeerd en naar buiten. Overall: Een indrukwekkend bouwwerk en mooi om een keer geweest te zijn. Commercie voor lief nemen. 

14 februari - Maar ik moet eerst nog even iets vertellen over gisteravond. 

Rondlopend in de stad op zoek naar een eettentje liepen wij langs een aan de stoep grenzende bar. Stel je voor een soort barblad met barkrukker er achter. We hadden net besloten om aan de overkant te gaan kiezen uit 35 soorten saté. Maar we twijfelden toch nog een beetje. Een achter de bar zittende Limburger vroeg ons wat we zochten. Even kort: Uitgelegd > negatief advies saté bar (werd je ziek van) > echt lekker eten verderop in straat – Mediterranea Restaurant by Kamil. http://retobykamil.com. Dit bleek een Gouden tip: heerlijk gegeten in mooi en chiq restaurant en in Ned: “ongelooflijke prijzen”. Zie foto’s: 400.000 IDR excl. fooi. De maag kon er weer tegen maar door ongemak en warmte eet je niet veel. 

Thuisgekomen nog even gezwommen en gelezen en onder de wol. Volgende dag opstaan 6:30 uur want vertrek om 08:00 uur. Het is tenslotte vakantie.

Start: naar de Prabaman tempels:

Wat een luxe! Dragers die heel graag je tassen in de auto brengen. Temperatuur al rond de 30 graden en zeer vochtig – na 10 stappen gutst het vocht van je lijf. Een droog shirt is geen optie want 10 minuten later ….

Naar de Prabaman 

Na een stevige reis van ongeveer anderhalf uur over de eerder al beschreven zeer drukke provinciale wegen aangekomen bij de tempels. Na tickets gekocht te hebben terrein opgelopen. Wel enkele verkopers, maar het was geen Bromo.. Wel weer studenten. Na 2 interviewtjes verder alles afgekapt. Zonder gids rondgang gemaakt. Ongelooflijk hoge en complexe bouwwerken. Ook hier is grote schade ontstaan door aardbevingen. Een deel is al opgebouwd. Maar een deel ligt nog als blokken voor een leiderschapstraining rond de tempels. Het neemt enorm veel tijd om ook hier weer torens van te maken. Ook hier weer erg warm i.c.m. bouwwerken van lava. Na ongeveer anderhalf uur moesten we weer verder om de rest van het programma te kunnen afronden.

Marijke is het cultuursnuiven namelijk nog niet zat. Dus het volgende onderdeel was op naar Solo waar wij een oud paleis een Kraton zouden bezoeken. Tijdens reis in auto met airco. Natte shirt gewisseld voor een droog shirt. Onderweg begon het ook voor het eerst overdag (regenseizoen!) te regenen. We reden onder de bui uit en bij aankomst was het weer droog. In Solo naar het Kraton. Na toegang meegenomen door een, mij iet wat te glibberige, gids die precies wist aan wie hij zijn verhaal kwijt kon. Vanaf auto was ingang ongeveer 100 meter en “binnen” een halfopen gebouw stroomde het al weer van mij af. Maar goed na een uurtje mochten wij weer naar buiten op zoek naar een lunch locatie. Na een soepje en kleine loempia’s klaar voor het volgende deel van de reis. Op naar het bergdorpje Sukuh. 

O dat heb ik nog niet verteld. We hadden sinds vanochtend ook een nieuwe chauffeur (Harry) hij verstaat een beetje Nederlands, maar we spreken elkaar in het Engels en dat gaat prima. Harry is zeer behulpzaam, actief met informatie, ideeën en doet ongevraagd voorstellen voor het bekijken van leuke spots. Dus prima klik. Hij rijdt ons tot bestemming op Bali over een aantal dagen. Onderweg beschikt hij over goede connecties is al gebleken. Na nog een bezoek aan een mooie waterval aangekomen bij hotel echt hoog in de bergen. Om boven te komen moest zelfs de airco uit voor maximaal benodigde power. Nu uit soort hotelkamerhuisje met terras en privé uitkijktoren zicht over gehele vallei rustig aan een biertje geregeld door Harry, eigenaar weigert ivm geloof alcohol te schenken.

Morgen start de dag met een stevige(?) wandeling. Harry rijdt met auto en bagage naar eindpunt route en dan gaan we weer verder.

Note: Alle teksten worden alle dagen door Marijke geredigeerd om alle lacunes op te vullen en de tijdlijn in de gaten te houden. Waarvoor mijn dank.