18 februari – Het Javaanse leven

18 februari 2019 - Soerabaja, Indonesië

In de reisbeschrijving van Riksja Travel staat voor deze dag: 

Waar veel reizigers deze plek overslaan of maar heel kort verblijven, vinden wij Kalibaru bij een uitstek een plek waar je proeft van het Javaanse leven. Het Java waar je rijstboertjes in de rijstvelden ziet werken, waar traditionele kruidenplantages je meer leren over hoe pelpinda's groeien en waar je thuis uitgenodigd wordt voor een kopje koffie. Je ervaren gids neemt je mee over smalle dijkjes. De hoofdstraat is typisch Javaans, waar het zich allemaal afspeelt. Daar buiten is het rustig en provinciaal. Je overnacht kleinschalig in een knusse accommodatie waar wij ons al snel thuis voelden. Tussendoor is er genoeg tijd om te ontspannen bij het zwembad. Er is niet veel te doen in Kalibaru, maar dat heeft juist zo z'n charmes.

Per boot en auto met chauffeur reis je naar Bali, waar je volgende bouwsteen van start gaat.”

Wij kunnen de tekst alleen maar bevestigen. Kijk als je veel wilt zien, moet je bereid zijn om ook afstanden te maken. Maar een dag rustig aan is dan niet verkeerd. Alhoewel. Vanochtend begonnen we met een gids aan een drie uur durende wandeling. Het was gelukkig een beetje bewolkt en soms een lichte bries. Een graad of 30. 

Hier lokaal is het Margo Utomo Eco Resort met plantages voor koffie, cacao, nootmuskaat, kaneel, kruidnagelen, vanille en pepers. Maar ook zijn er bloemen, exotische planten en rietsuiker. Daarbij waren er ook stallen met Friese koeien. We gingen op pad met een vrouwelijke gids die ons iedere bijzondere vrucht en boom toonde. In een tasje had ze van alle planten voorbeelden van de zaden. En met een mes en schraper sneed ze bijvoorbeeld bonen door, sneed stukje uit bast van boom ( kaneel ) en maakte gootje om rubber te tappen. Zij liet ons van alles ruiken en proeven. Mensen stookten een vuur in een soort in de grond gegraven oven. Aan de bovenzijde zaten gaten waar grote pannen opstonden. Hierin verwarmden zij de bloesem van de kokosnotenplant. Uit de bloesem kwam een suiker vrij dat karamelliseerde en vervolgens in kleine schaaltjes werd gegoten. Dit eind product Gula Jawa wordt gebruikt in de Indonesische keuken.

Na de plantages gingen we naar de rijstvelden. Deze hadden we al meermalen vanaf de kant van de weg gezien, maar nu gingen we echt dwars door de rijstvelden over smalle kleidammetjes en kwamen in verrassend kleine dorpjes en idem dito huisjes. Overal werden wij door zeer blije mensen verwelkomt. Na een royale conversatie namen we dan weer afscheid. "Hello, hello, hello......... By by.... 

Wat nog wel leuk is om te vertellen is dat men schapen en geiten in hokken houden met de vloer ongeveer een meter boven de grond. Hierdoor kan men aan de achterzijde gemakkelijk mest ruimen. 

We hebben alle fases van de rijstbouw gezien.

Als eerste worden rijstkorrels in een groot waterbassin gestrooid. Hieruit groeien kleine plantjes die geoogst worden. Deze worden uitgezet in een nieuw rijstveld bed en groeien daar nog ca. twee maanden voor ze geoogst kunnen worden. Dit doet men door de inmiddels geel geworden planten af te snijden. De stelen worden op een speciaal rooster leeg geslagen van de rijst, waarna deze wordt uitgespreid om te drogen. Het is enorm zwaar werk. 

Na de velden staken we een treinbaan over en kwamen weer in de bewoonde wereld. Na een wandeling door het “dorp” eindigde de tocht bij het Margo Utomo Hill View Resort. Vlak naast ons hotel. Met Harry zijn we vervolgens nog even naar het dorp gereden en hebben daar gekeken bij de marktkramen met de lokale specialiteit potten, pannen en spitsen voor de moskee en andere metalen voorwerpen. De middag doorgebracht met zwemmen, biertje, lunch en luieren. Nu alvast tassen overpakken. Morgen steken we over naar Bali. Bij een hotel blijven de grote tassen daar achter en met een snelle boot gaan we naar een soort Bounty eiland om te snorkelen, een nacht te camperen enz… Dus de wifi zal het even af laten weten. 

Foto’s

6 Reacties

  1. Nina:
    18 februari 2019
    Super leuk om jullie reis zo te kunnen volgen! Ik lees elke dag en kan enorm genieten van de verhalen (behalve het ziek zijn in Yogya...). Leuk he! Op deze manier alles leren over het leven op het platteland.. Ik krijg direct zin in een vers gemaakte Nasi Goreng met alle behorende kruiden.

    Veel plezier bij Menjangan eiland!
  2. Corine:
    19 februari 2019
    Wat leuk om jullie zo te volgen. Met de foto’s erbij is het bijna alsof je meereist. Inderdaad jammer dat je geuren niet kan ruiken. En ik heb het gelukkig niet zo heet. Dat is een voordeel. Die village of color vond ik ook prachtig om te zien. Nu heerlijk op weg naar een bounty eiland om te snorkelen. Heel veel plezier! Grt Corine
  3. Sikko Hulzenga:
    20 februari 2019
    Superleuke reactie, dankjewel.
  4. Peter Houwer:
    21 februari 2019
    Schitterend dat we zo mee kunnen "reizen" leuke verslagen, filmpjes en foto's. Een onvergetelijke trip 😊
    Veel plezier nog.
    Gr Peter
  5. Rein:
    21 februari 2019
    Wij ,als tijdelijke beheerders van 2panden in een bekende straat in Sneek volgen de verslagen met belangstelling.
    Onze eerste opmerking is,wanneer wij opstaan is dat jullie
    al weer uren onderweg zijn. Geniet er van en bij ons is alles oké
    Groeten Tine en Rein.
  6. Sikko Hulzenga:
    21 februari 2019
    Lieve mensen, altijd leuk dat er uit de verte ( ca. 10.000 km verder) meegeleefd wordt. Ook dit laatste verslag vroeg best wel veel tijd. Maar met een koud biertje lukt dit allemaal wel. De foto's lopen niet altijd synchroon met het verslag. Maar tussendoor uploaden gaat een stuk sneller dan het schrijven. Maar dit geeft ruimte voor je eigen fantasie ;-).
    Wij genieten volop! Wat wel gek blijft, is dat ik regelmatig even kijk hoe laat het bij jullie is en wat jullie dus mogelijk doen.